پرش به محتوا

تق

از ویکی‌واژه

فارسی

(تَ یا تِ قّ)

صفت

صدایی که از شکستن چیزی یا برخورد دو جسم سخت یا افتادن جسمی به وجود می‌آید. ؛ ~و لق الف - نیمه تعطیل. ب - زهوار دررفته، فرسوده. ؛ ~ ِ ~چیزی درآمدن الف - صدای چیزی درآمدن. ب - افشا شدن امری نهانی.

منابع

فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی: rattle

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=تق&oldid=604202»

صفت‌های فارسی