تلفن همراه هوشمند
فارسی[ویرایش]
حوزه: [مهندسی مخابرات]
- تلفن همراهی با صفحۀ نمایش نسبتاً بزرگ و سامانۀ عاملی با قابلیت اجرای برنامه‌های عمومی که بسیاری از کاربری‌های رایانۀ شخصی را نیز داراست.
منابع[ویرایش]
«تلفن همراه هوشمند» هم‌ارزِ «smartphone»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷