تلمیح

از ویکی‌واژه

(تَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. نگاه تند و آنی به چیزی افکندن.
  2. اشاره کردن.
  3. اشاره کردن شاعر در شعر به داستان یا مثلی مشهور یا آوردن اصطلاحات علمی در شعر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین