تمغا
(تَ)
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
ریشه‌شناسی
فارسی
واژه تَمغا از زبان ترکی اویغوری به زبان مغولی راه یافته ولی معمولاً از آن به عنوان واژه‌ای مغولی - ترکی یاد می‌شود. کاوه فرخ معتقد است که اصل واژه در پارسی «تمگا» بوده که وارد زبان‌های ترکی و مغولی شده و سپس دوباره به شکل تمغا وارد پارسی شده‌است.
منبع.اسواران ساسانی نگارش: دکتر کاوه فرخ تصویرگر: آنگس مکبراید برگردان به پارسی: یوسف امیری سال انتشار: ۱۳۸۸ خ/ ۲۰۰۹ م. ناشر: گل آفتاب (مشهد) قطع رقعی، ۱۶۵ صفحه
اسم
[ویرایش]- مُهر، داغ.
- مهری که در قدیم پادشاهان مغول به فرمان‌های خود می‌زده‌اند.
- باج، خرا
جمع
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین