تنافس

از ویکی‌واژه

(تَ فُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. رغبت کردن در کاری از روی رقابت و همچشمی به منظور پیشی گرفتن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین