توابین

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /تَوّابِین/

اسم

توابین

1. نخستین گروه توبه کننده شیعه پس از واقعه عاشورا در صحرای کربلا.

   بعد از حادثه قتل‌عام اهل‌بیت پیامبر، توابین یعنی توبه کنندگان، سر قبر امام حسین گرد آمدند و از یاری نکردن حضرت بسیار نادم و پشیمان بودند و گریه‌ها آغاز کردند.

منابع

• همرزمان حسینی ISBN 978-600-8218-32-6