تواره

فارسی

(تُ رِ)

ریشه‌شناسی

از ایرانی باستان. همریشه با لیتوانیایی tvora «حصار، فنس».

اسم

1. اتاقی که در آن سرگین چارپایان و کاه و غیره ریزند، انبار کاه.
2. انبار باغ انگور.

منابع

• فرهنگ لغت معین