پرش به محتوا

توانستن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • تَوانِستَن/

مصدر لازم

[ویرایش]

توانستن

  1. بن مضارع توان؛ توانایی انجام کاری را داشتن، از عهده انجام کاری برآمدن، قدرت داشتن. توانایی داشتن، قادر بودن.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=توانستن&oldid=843477»