توانستن

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • تَوانِستَن/

Nuvola apps bookcase2.png مصدر لازم[ویرایش]

توانستن

  1. بن مضارع توان؛ توانایی انجام کاری را داشتن، از عهده انجام کاری برآمدن، قدرت داشتن. توانایی داشتن، قادر بودن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=توانستن&oldid=843477»