تورات
(تُ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- توراة
اسم
[ویرایش]- به معنی اخص، به اسفار خمسة عهد عتیق (تکوین، خروج، احبار، عدد و تثنیه)
، انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب و ایام بنی اسراییل در برسینا)
- و توصیه‌های موسوی در اخلاق و شرایع اطلاق می‌شود.
- همة کتاب مقدس را به خطا تورات نامند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- انگلیسی
- torah