تِز

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /تِز/

اسم

تز

1. هم‌ارز زود یا سریع در زبان فارسی؛ زمانی صرف میشود که بخواهند از کسی یا کسانی تقاضای کار یا عملی زود تمام گردد، مانند کار بنایی یا کشاورزی در طول روز.

   ها جان‌نَرِم تِز توکَدِین گِس‌سه!

   ها عزیزانم سریع تمامش کنید بِرِه!

منابع

• فرهنگ شمس