تکذیب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [تَک/زیب]

اسم مصدر[ویرایش]

تکذیب

  1. دروغ یا نادرست شمردن سخن، خلاف حقیقت بودن سخنان کسی را بیان و عنوان کردن. مقابل تصدیق.
    تکذیب ممکن است به دو بخش تک - زیب تجزیه گردد.
  2. دروغ شمردن، منکر شدن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]