تکنوازی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(تَ نَ)

اسم مصدر[ویرایش]

  1. نواختن قطعه‌ای موسیقی تنها به وسیلة یک ساز.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین