تیمر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(مَ)

اسم[ویرایش]

  1. گیاهی از تیرة شاه پسند که به صورت درخت یا درختچه می‌باشد. اصل آن از هندوستان است و در نواحی جنوبی ایران نیز یافت می‌شود. برگش بیضوی کامل و پوست آن در تداوی به عنوان مدر مستعمل

استعاره[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین