تینا

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [تِینا]

اسم

تینا

1. تینا، از نام‌های اصیل ایرانی است. این نام از زمان‌های قدیم (زمان کوروش هخامنشی) در میان ایرانیان رایج بوده‌است. تینا الهه عشق و به معنی ناز و ادا (عاشق نوازش) است، و در مواردی، به‌عنوان نمادی از عشق به گل سرخ نیز تعبیر شده‌است. تینا از محدود نام‌هایی است که به‌صورت آوایی و با بیانی یکسان، در زبان‌های مختلف دنیا وجود دارد و یک نام بین‌المللی است که در هر زبان، معانی مختلفی دارد:
2. تینا در زبان فرانسوی به معنای ملکه مهربان، در زبان کردی به معنی دختر تنها، در زبان اسپانیایی به معنی عشق، در لاتین نام گلی در اعماق اقیانوس، در زبان لاتین پرتقالی به معنی گل جهنمی و در زبان‌های ایتالیایی و آلمانی به معنی سرسبزی و طراوت است.
3. در زبان عربی، تینا از تین گرفته شده‌است، به‌طوری که قرآن در سوره تین (التین و الزیتون) از آن نام برده‌است. در لغت، تین به معنی انجیر می‌باشد و در جایی نیز به نام کوهی در دمشق و در حدیثی از پیامبر به شهر مدینه تعبیر شده‌است. باید توجه داشت که در زبان عربی هم کلمه تین و هم کلمه طین وجود دارد، که حالت اول به معنی انجیر و در حالت دوم به معنی گل (خاک و آب) است و نباید آنها را با هم اشتباه گرفت.
4. تینا در زبان پهلوی به معنای آزادی می‌باشد.

صفت

1. شیرین

کردی

اسم

1. نام گلی محلی در کردستان