ثابت تعادل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [شیمی]

  1. نسبت حاصل‌ضرب غلظت محصولات به غلظت واکنش‏دهنده‏ها که هریک به توان ضریب استوکیومتری (stoichiometry) خود رسیده باشد.

منابع[ویرایش]

«ثابت تعادل» هم‌ارزِ «equilibrium constant»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰