ثابت دیالکتریک

فارسی

حوزه: [شیمی]

1. ملاکی برای اندازه‏گیری اثر محیط بر پتانسیل برهم‏کنش دو بار الکتریکی که ازطریق مقایسۀ ظرفیت یک خازن در مجاورت نمونه و نیز بدون آن به دست می‏آید.

منابع

«ثابت دی‏الکتریک» هم‌ارزِ «dielectric constant, relative permitivity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱