ثعله‌باقلائیان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زیست‌شناسی- علوم گیاهی]

  1. تیره‌ای از چنارسانان آبزی با یک سرده و دو گونه که به‌طور گسترده، در جنوب شرقی آسیا و جنوب شرقی امریکا به‌صورت علفی چندساله می‌رویند؛ دانه‌های آنها در نهنج گوشتی منفرد قرار دارد و گل‌های کامل و بزرگ و زیبایشان با تقارن شعاعی در بالای سطح آب قرار می‌گیرد؛ گل‌آذین آنها تکگل و برگ‌هایشان ساده و سپریشکل است.

منابع[ویرایش]

«ثعله‌باقلائیان» هم‌ارزِ «Nelumbonaceae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸