ثقب

(ثَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. سوراخ کردن.

اسم

1. سوراخ، رخنه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(ثُ قَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ ثقبه ؛ سوراخ‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین