ثقل

فارسی

ریشه شناسی

عربی

آوایش

• [ثِقل]

اسم مصدر

ثِقل

1. سنگین بودن، سنگینی.
2. (فیزیک): گرانش.
3. (پزشکی): سنگینی معده و روده، یبوست.
4. (موسیقی): بم بودن صدا.

اسم

ثَقَل

1. بار مسافر، باروبنه.
2. رخت، مسا.

اسم

ثُقل

1. تفاله هر چیز.
2. دُرد شراب.

مصدر لازم

1. گران شدن.
2. سنگین شدن.
3. ظاهر شدن آبستنی زن.

مصدر متعدی

1. آزمودن وزن چیزی در دست.

صفت

1. سنگینی، گرانی.

فرانسوی

اسم

1. کالای خانه.
2. گناه، اثم.
3. گنج زمین.
4. دفینه زمین. ؛ ~ سامعه سنگینی گوش. ؛ ~ معده سوء هاضمه. ؛ قوة ~ قوة جاذبة زمین. ؛ مرکز ~ نقطه‌ای است که همة قوه جاذبه وارد از زمین در آن جا تمرکز یابد.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی:gravity انگلیسی: gravity exertion centroid anthropocentric

منابع

• فرهنگ لغت معین