ثیبوبت

از ویکی‌واژه

(ثَ بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. ثیبوبة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. حالتی که پس از ثیبه شدن برای زن پیدا می‌شود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین