جار
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی ١
[ویرایش]- آرامی
اسم
[ویرایش]- چلچراغ.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ٢
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- همسایه.
- شریک.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(رّ)
ریشه‌شناسی ٣
[ویرایش]اسم
[ویرایش](اِفا.)
- جر دهنده، حرفی که مدخول خود را جر دهد. مدخول را مجرور گویند و مجموع را جار و مجرور.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ۴
[ویرایش]احتمالاً تلفظی از لغت دخیل عربی «جهر».
اسم
[ویرایش]- فریاد، بانگ.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ۵
[ویرایش]صفت
[ویرایش]- آب روان یا هر مایع که روان باشد، جاری.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
- انگلیسی
- candelabrum