جارحه

(رِ حِ یا حَ)

عربی

1. جارحة

(اِ

فارسی

1. مؤنث جارح. جراحت کننده.

اسم

1. اسب ماده ؛

جمع

1. جوارح.
2. اندام آدمی، دست و اعضای دیگر.
3. جانور شکاری از مرغ (شکره)

1. و سگ و دد؛

جمع

1. جوارح.

منابع

• فرهنگ لغت معین