جارچی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

از جار (جهر) + پسوند ـچی.

اسم مرکب[ویرایش]

  1. کسی که خبر یا حکمی را با صدای بلند در کوچه و خیابان به گوش مردم می‌رساند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
trumpeter