پرش به محتوا

جف

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /جِـُف/

اسم

[ویرایش]

جف

  1. مترادف با جفت در زبان فارسی.

زبان دیگر

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /جُفّ/

اسم

[ویرایش]
  1. هر چیز تُهی.
  2. کهن، سالخورده.

ریشه شناسی۲

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • /جَفَّ/

صفت

[ویرایش]
  1. خشک، بی آب، پژمرده.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین