جف
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /جِـُف/
اسم
[ویرایش]جف
- مترادف با جفت در زبان فارسی.
زبان دیگر
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /جُفّ/
اسم
[ویرایش]- هر چیز تُهی.
- کهن، سالخورده.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- /جَفَّ/
صفت
[ویرایش]- خشک، بی آب، پژمرده.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین