جفت کمینه
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- دو تکواژ که تنها در یک واج با هم تفاوت دارند.
منابع[ویرایش]
«جفت کمینه» همارزِ «minimal pair»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸