جفت کمینه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. دو تکواژ که تنها در یک واج با هم تفاوت دارند.

منابع[ویرایش]

«جفت کمینه» هم‌ارزِ «minimal pair»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸