جن

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /جِنّ/

صفت

جن

1. در فرهنگ اسلامی، موجوداتی نامرئی که دارای شعورند و می‌توانند خود را به اَشکال گوناگون دربیاورند. و در روح انسان‌ها نفوذ کنند.
2. بعضی مترجمان قرآن جن را به پری، یا پریان ترجمه کرده‌اند. موجود نامریی.
3. سوره هفتاد و دوم از قرآن‌کریم، دارای بیست‌و‌هشت آیه.

استعاره

1. جن و بسم الله کنایه از: دو شخص یا دو شیء مخالف و ضد یکدیگر.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین