حالت ازی

فارسی

حوزه: [زبان‏شناسی]

حالت دستوری اسم یا گروه اسمی که حرکت از منشأ یا مبدائی را نشان می‌دهد و در فارسی با حرف اضافۀ «از» مشخص می‌شود

متـ . ازی ablative.

منابع

«حالت ازی» هم‌ارزِ «ablative case»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷