حالت ذاتی

فارسی

حوزه: [زبان‏شناسی]

1. حالت نحوی ویژه‏ای که فعل به برخی گروه‌های اسمی ژ ـ ساخت می‏دهد.

منابع

«حالت ذاتی» هم‌ارزِ «inherent case»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱