پرش به محتوا

حالت ساختاری

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. حالتی که فعل یا حرف اضافه یا سایر حالت‏بخش‌ها در روساخت به گروه‌های اسمی می‏دهند.

منابع

[ویرایش]

«حالت ساختاری» هم‌ارزِ «structural case»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱