پرش به محتوا

حالت ندایی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. حالتی دستوری که در آن اسم یا گروه اسمی منادا قرار می‌گیرد و در فارسی با «ای» یا «ایا» پیش از اسم یا «ا» در پایان آن یا صرفاً با تغییر آهنگ مشخص می‌شود

متـ .حالت آیی

     ندایی، آیی vocative.

منابع

[ویرایش]

«حالت ندایی» هم‌ارزِ «vocative case»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷