حاکمیت
(کِ یَّ)
عربی[ویرایش]
(مص ج
- حاکم بودن، مسلط بودن.
- اعمالی که دولتها برای اعمال قدرت و حل مسایلی که به حفظ نظم عمومی وابستهاست انجام د
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- ~ ِ ملی حقی است که سازمان ملل برای هر ملتی شناختهاست و به موجب آن ملتها باید برسرنوشت خود حاکم باشند و هیچ ملتی حق مداخله در تعیین سرنوشت ملت دیگر را ندارد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- sovereignty