حذو

از ویکی‌واژه

(حَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. برابر کردن.
  2. پیروی، تتبع کردن (شاعر یا نویسنده‌ای را)

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین