حروف
(حُ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- جِ حرف ؛ حرف‌ها.
- هر یک از قطعه‌های ریخته گری یا شکل‌های ترسیمی که در حروفچینی یا ماشین نویسی به کار رود. ؛~ ِ الفبا نشانه‌هایی که واژه‌های یک زبان به وسیلة آن‌ها نوشته می‌شود. ؛~ ِ ایتالیک نوعی حروف چاپی لاتینی و یونانی به شکل خوابیده. ؛~ ِ ایرانیک نوعی حروف چاپی فارسی به شکل خوابیده.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- انگلیسی
- type
- stenograph
- script
- roman
- pica
- metathesis
- lower case
- letters shift ltrs
- lettering
- italics
- italic
- boldface
- aspirant
- wac
- typal
- red letter
- planer
- gothic
- font
- block letter
- automatic typesetting
- vowelize
- typograph
- spoonerism
- keyboard
- italiacize
- ionic
- hieroglyph
- grapheme
- cipher
- character
- capitalization
- velarize
- unleaded
- pressmark
- nasalize
- lenis
- consonantal
- initial
- acrology
- palatalize
- fount
- apostrophe
- hair stroke
- an
- graffito
- ablaut
- spirant
- rubric
- phonetician
- abc
- linotype
- macron
- abs
- logogriph