پرش به محتوا

حسنله

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /حَسَن/لِه/

اسم

[ویرایش]

حسنله

  1. از اهالی حسن یا اهل حسن در گویش بهاری.