حفار

(حَ فّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. کسی که پیشه اش کندن زمین و کاوش کردن آن

استعاره

1. گورکن، قبرکن.
2. باستان شناسی که برای به دست آوردن اشیا عتیقه زمین را حرف کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

swot

• fossorial
• digger
• gopher