پرش به محتوا

حق‌الحکومه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /حَق‌اُلحُکومه/

اسم مرکب

[ویرایش]

حق‌الحکومه (دیوانی)

  1. نوعی مالیات که به حاکم یا والی می‌رسید.
    حق‌الحکومه این دو ولایت را به‌اندازه‌ای قرار بدهند که اقلاً خرج سفره را بتواند راه بیندازد. «امیرنظام»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن