حق‌المرتع

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌اُلمَرتع/

اسم مرکب

حق‌المرتع

1. مبلغی که در ازای قرار دادن مرتع در اختیار دامداران، از آنان گرفته میشود.

   عمده درآمد مالک این دِه از حق‌المرتعی است که از گوسفندداران دریافت میدارد. «حمدالله مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن