حلال

فارسی

ریشه‌شناسی

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ حلال دارد

آوایش

• [حَ/لال]

قید

حلال

1. حَلال از یک حرف و یک کلمه تشکیل شده که حَ پاسخ مثبت و بجای بلی یا بله در زبان فارسی‌است. لال کسی که قادر به تکلم نیست، می‌باشد.

   استنباط از مفهوم باستانی حلال ترجیحاً یعنی دشمن یا بدگوی خویش را ساکت کن تا بیش از این پشت سرت غیبت نکند.

صفت

• [حل/لال]

1. بسیار گشاینده.
2. ماده‌ای که مادة دیگر را در خود حل کن.

ریشه‌شناسی۲

• عربی

1. حلال به معناى مجاز است و مراد از آن امور مجاز از طرف شرع است
2. روا، جایز، شایست.

منابع

• فرهنگ لغت معین

---

برگردان‌ها

انگلیسی:Lawful انگلیسی: solvent resolvent licit legit lawful kosher legitimate fair trade