حوریان
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [حوری/آن]
اسم[ویرایش]
حوریان
- (ادیان): زنان زیبای بهشتی.
- حوری احتمالا یک صفت زنانه در دنیای باستان بوده و منتسب به یک قوم کهن ایرانی.
- حِؤر، به معنی گیسوی بافته شده در زبان معیار باستان است و زنانی که با موهای مرتب و بافته‌شده در انظار ظاهر می‌شدند، در واقع ملقب به صفت حوری بودند.
- حوری احتمالا یک صفت زنانه در دنیای باستان بوده و منتسب به یک قوم کهن ایرانی.
واژ‌ه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4