حوریان
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [حوری/آن]
اسم
[ویرایش]
حوریان
- (ادیان): زنان زیبای بهشتی.
- حوری احتمالا یک صفت زنانه در دنیای باستان بوده و منتسب به یک قوم کهن ایرانی.
- حِؤر، به معنی گیسوی بافته شده در زبان معیار باستان است و زنانی که با موهای مرتب و بافته‌شده در انظار ظاهر می‌شدند، در واقع ملقب به صفت حوری بودند.
- حوری احتمالا یک صفت زنانه در دنیای باستان بوده و منتسب به یک قوم کهن ایرانی.
واژ‌ه‌های مشتق شده
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4