پرش به محتوا

حکمت‌مدنی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /حِکمَت/مُدُنی/

اسم مرکب

[ویرایش]

حکمت‌مدنی (فلسفه)

  1. سیاست مُدُن.
    در حکمت مدنی ... نظر بُوَد در قوانینی کلی که مقتضی مصلحت عموم بُوَد.‌«خواجه نصیرطوسی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن