پرش به محتوا

حکمت‌ الاهی

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/حِکمَت/اِلٰهی/

اسم مرکب

حکمت‌الهی

علم خداوند، حکمت بالغه. کلام الهیات.
جایی که علم لدنی و حکمت الاهی بُوَد، خدمت به نقد زحمت بُوَد.‌«بخارایی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=حکمت‌_الاهی&oldid=886051»