خارجه

(رِ جِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. خارجة

اسم

1. مؤنث خار

جمع

(در زبان فارسی به همین صورت پذیرفته شده صرف نظر از تَأنیث آن)

1. خارج از مملکت، بیگانه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

diplomatic