خارجی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /خارِجی/

صفت نسبی

خارجی

1. متسوب به خارج؛ بیگانه، اجنبی، بیرونی.
2. در قدیم به مخالفان خلیفه می‌گفتند، جمع خوارج.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: foreigner
• alien
• ایتالیایی: esotico
• straniero
• انگلیسی: strange
• oversea
• outsider
• guest
• foreign
• extrinsic
• extraneous
• external
• extern
• exterior
• exoteric
• alien
• adventitious
• acrotic
• abextra
• slough
• peripheral
• outwork
• incarnation
• foreign exchange
• facade
• extra
• exteroceptive
• externalize
• externalization
• external variable

• external store
• external storage
• external reperence
• external menory
• external interrupt
• external docuhentation
• external delay
• exosphere
• epicarp
• dross
• unadulterated
• testa
• pericardium
• passive
• outfield
• incarnate
• fellyfelloe
• extrinsic factor
• external sort
• exoskeleton
• exocrine
• ectoclast
• adscititious
• stem turn
• slick ear
• pericranium
• materialize
• gringo
• genitalia
• exteriorization

• epicardium
• dermatome
• cutin
• proctodaeum
• peroneal
• outflank
• objectify
• loading
• exodermis
• epitomize
• sight read
• sahib
• plasmalemma
• plasma membrane
• exteriorize
• actine
• self help
• peregrinate
• forequarter
• bailey
• exteroceptor
• ectoparasite
• ambiversion
• exterior angle
• ectoplasm
• ambivert
• heterolysis
• monroe doctrine
• middle ear
• gonidium

منابع

• فرهنگ لغت معین