خاک بازمانده

فارسی

حوزه: [زمین‏شناسی]

1. خاک تشکیل‌شده بر روی یک چشم‌انداز قدیمی که با رسوبات جوان‌تر پوشیده نشده است.

منابع

«خاک بازمانده» هم‌ارزِ «relict soil»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸