خاک خودپوش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات]

  1. خاکی که لایۀ سطحی آن به‌قدری فشرده است که براثر ضربۀ قطره‌های باران از میان نمیرود و مانند خاک‌پوش از لایۀ زیر محافظت می‌کند.

منابع[ویرایش]

«خاک خودپوش» هم‌ارزِ «self-mulching soil»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸