خبث

از ویکی‌واژه

(خُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. پلیدی، ناپاکی.
  2. بدذاتی، بدسرشتی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خ َ بَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. پلیدی، نج

استعاره[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جرمی که از فلزات پس از گ د اختن آن‌ها در کوره باقی ماند.
  2. چیزی که از آن فایده‌ای برده نشود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
vice