خدنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /خَد/اَنگ/
اسم
[ویرایش]
خدنگ
- (گیاهی): درختی است با چوبی بسیار سخت و محکم که از آن نیزه و تیر و زین اسب درست کنند.
- (جانوری): جونده‌ای از راسته سنجاب‌سانان که هنگام خطر بسیار سریع اما مستقیم به طرف درختی می‌گریزد.
- تلفظ باستانی کلمه «خط‌اَنگ» بوده، یعنی مسیر مستقیم یا خط مستقیم را طی کردن، بدین منوال تیر وقتی از کمان رها می‌گردد مستقیم به حرکت درمی‌آید.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین