خدیج

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [خَ/دِیج]

اسم[ویرایش]

خدیج

  1. به زبان فارسی خدیجه، از نام‌های زنانه گویش بهاری.
    خدیج به معنی گوینده خوب، غیبت کننده خوب و نیکو است یعنی کسی که پشت سر انسان‌ها بدگویی نمی‌کند.