خرابات
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /خَرابات/
اسم مرکب
[ویرایش]
خرابات (قدیم)
- جایی مانند میخانه و روسپی‌خانه که در آن، اعمال خلاف شرع چون میخوارگی و فسق و فجور انجام می‌شود.
- جمعِ خرابه؛ ویرانه‌ها. میخانه، میکده. قمارخانه.
- (تصوف): در عرفان، مقام و مرتبه ویرانی عادات نفسانی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین