خسر

از ویکی‌واژه

(خُ)

(~.)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. زیان کردن.
  2. زیانکا

ریشه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خُ سُ)

اسم[ویرایش]

  1. پدرزن.
  2. پدرشوهر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

  • پدرشوهر، پدرزن. در فارسی قدیم کاربرد داشته ولی در فارسی معیار امروزین استفاده نمی‌شود، در برخی لهجه‌های فارسی شرقی مانند لهجهٔ هراتی هنوز کاربرد دارد. خُسور و خُسوره هم تلفظ می‌شود.

آوایش[ویرایش]

سمپا: xosor

عربی[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. زیان، ضرر

مترادف‌ها[ویرایش]