خسر
(خُ)
(~.)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]مصدر لازم
[ویرایش]- زیان کردن.
- زیانکا
ریشه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(خُ سُ)
اسم
[ویرایش]- پدرزن.
- پدرشوهر.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]- پدرشوهر، پدرزن. در فارسی قدیم کاربرد داشته ولی در فارسی معیار امروزین استفاده نمی‌شود، در برخی لهجه‌های فارسی شرقی مانند لهجهٔ هراتی هنوز کاربرد دارد. خُسور و خُسوره هم تلفظ می‌شود.
آوایش
[ویرایش]- هجاوندی :خُسُر
سمپا: xosor
عربی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- هجاوندی :خُسر