خسر
(خُ)
(~.)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- زیان کردن.
- زیانکا
ریشه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(خُ سُ)
اسم[ویرایش]
- پدرزن.
- پدرشوهر.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- پدرشوهر، پدرزن. در فارسی قدیم کاربرد داشته ولی در فارسی معیار امروزین استفاده نمیشود، در برخی لهجههای فارسی شرقی مانند لهجهٔ هراتی هنوز کاربرد دارد. خُسور و خُسوره هم تلفظ میشود.
آوایش[ویرایش]
- هجاوندی :خُسُر
سمپا: xosor
عربی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- هجاوندی :خُسر